Acupunctuur is een van de populairste alternatieve geneeswijzen en zeker het bekendste onderdeel van de Traditionele Chinese Geneeskunde (TCG).
Hoe ziet een acupunctuurbehandeling eruit?
Acupuncturisten passen diverse technieken toe, maar de meest kenmerkende is het prikken met dunne, steriele naaldjes. Soms wordt bij het prikken warmte gebruikt door een speciale lamp.
De therapeut stelt de diagnose onder meer door je polsslag te voelen, je tong te bekijken en je huid te bekloppen (palperen).
Omdat de therapeut als doel heeft om jouw totale gezondheidstoestand weer in balans te brengen, zal hij of zij je vaak met verschillende methoden en adviezen behandelen. Afhankelijk van de diagnose combineert de therapeut de acupunctuurbehandeling met andere geneeswijzen, zoals kruiden, cupping en manuele massage (tuina).
Wat kan acupunctuur voor mij betekenen?
Acupunctuur wordt effectief ingezet bij vele klachten. Langdurige klachten, waarvoor de westerse reguliere geneeskunde geen oplossing kan vinden, zijn vaak wel te verhelpen of verminderen met behulp van acupunctuur. Enkele voorbeelden: afvallen, (chronische) vermoeidheid, chronische pijn, depressie, burn-out, griep en verkoudheid, overspannenheid, RSI, hoofdpijn en migraine, rugpijn, gewrichtspijn, spierpijn, fibromyalgie, slapeloosheid, ongewenste kinderloosheid, eetstoornissen, sportblessures, zware overgangsklachten, darmklachten, als ondersteuning bij kanker. En ook bij klachten van kinderen is acupunctuur mogelijk.
Geschiedenis
De geneeswijze Zhen Jiu (letterlijk: ‘prikken’, van naaldjes en ‘branden’, van kruiden) ontwikkelde zich al duizenden jaren geleden in China en bereikte van daaruit ook Japan. Al in de 17de eeuw maakten de Nederlanders er kennis mee via hun handelspost op het Japanse eilandje Deshima. De Nederlandse arts Willem ten Rhijne bedacht toen het woord ‘acupunctuur’, een samenstelling van het Latijn acus (naald) en pungere (prikken, steken).
Vanaf de 20ste eeuw ontwikkelden artsen in het oosten én in het westen de acupunctuur verder. Er kwamen steeds meer wetenschappelijke studies naar de effecten en naar de manier waarop het werkt. Zo ontstond een moderne westerse verklaring voor acupunctuur naast de traditionele Chinese, die nog altijd probleemloos naast elkaar bestaan.
Chinese verklaring:
TCG (Traditionele Chinese Geneeskunde) ziet het lichaam als één systeem, waarin de energie (qi) die we bij onze geboorte hebben meegekregen, in gezonde toestand vrijelijk kan stromen. Dat gebeurt via een netwerk van ‘meridianen’, energiebanen. Ontstaan onderweg blokkades, dan raakt het evenwicht verstoord en ontstaan fysieke of mentale klachten. Met naaldjes of druk van de vingers (acupressuur) stimuleert de acupuncturist de acupunctuurpunten, de ‘knooppunten’ op de meridianen, en herstelt zo de balans in de energiecirculatie. Acupunctuur doet dus niet alleen goed op de plek van de pijn, ontsteking of andere klacht, maar op jouw hele gesteldheid.
Westerse verklaring:
De werking van acupunctuur wordt in de westerse wetenschap anders verklaard. Gezien vanuit de fysiologie en biochemie stimuleren de acupunctuurnaaldjes je zenuwuiteinden en bindweefsel. Dat zet allerlei mechanismen in gang, onder meer de aanmaak van lichaamseigen stoffen in de hersenen en het zenuwstelsel, vooral neurotransmitters zoals endorfinen en dynorfynen. Deze stoffen werken onder meer pijnstillend en ontstekingsremmend en ze dragen bij aan je herstel. Ook bevordert acupunctuur de bloeddoorstroming, waardoor voedingsstoffen en zuurstof de cellen beter bereiken en afvalstoffen worden afgevoerd, en het lichaam zichzelf kan gaan herstellen.
Acupunctuur en de WHO (World Health Organisation)
De Wereldgezondheidsorganisatie (World Health Organization) is de autoriteit voor gezondheid van de Verenigde Naties.
Zij is leidinggevend als het bijvoorbeeld gaat om wereldwijde gezondheidsaangelegenheden, het vaststellen van normen, standaarden en beleid, en voorzien in technische ondersteuning van landen en het monitoren en inschatten van gezondheidstrends.
Lijsten
De WHO stelde al in 1973 een lijst op (zie hieronder) met ziekten en aandoeningen die een goede indicatie zijn voor acupunctuur.
In 2003 verscheen een uitgebreid rapport, waarin de effectiviteit van acupunctuur wordt erkend. De publicatie is gebaseerd op door de WHO geselecteerde klinische onderzoeken met controlegroepen, die uitgevoerd zijn vóór 1998. Het rapport bevat een lijst met vier categorieën van ziekten, symptomen en aandoeningen. Het ontbreken van een aandoening in deze lijst wil niet zeggen dat acupunctuur geen effectieve behandeling is, maar dat er tot 1998 nog geen afdoend onderzoek naar was gedaan.
Bron: www.zhong.nl